POWTÓRZENIE Powiedzieli mi że ten czarny kogut to sam Diabeł. Nigdy później nie czułem czegoś podobnego. Obok łóżka rozłożyliśmy taki składany stół na nim kartkę. Codziennie coś dorysowujemy. Głównie Indian. Kartka papieru tętni życiem, historiami. Zmienia się. Mogę na nią patrzeć bez końca. W czwartki zwykliśmy oglądać Westerny. Rysuję na szkolnej ławce, pokrywam ją zręcznie siecią pajęczyn po których chodzą pająki. Grafit ołówka zmieszany ze śliną idealnie się do tego nadaje. Poza tym jest smaczny. Pani krzyczy. Głupia. Nie widzi że one wyglądają jak żywe. Plączą Ci się nogi i upadasz ze schodów. Koziołkujesz w dół. Wtedy dopiero, czujesz wszystkie kości. Michał Bugalski

Galerii 35A i Galeria Śmierć Człowieka https://smierc.cz zaprasza na wystawę Małgorzaty Widomskiej BARWA POGODY. Kiedy byłam mała w kółko odtwarzałam na adapterze słuchowisko Ośla Skórka. Bohaterka bajki Charlesa Perraulta, piękna, pracowita i zmuszona do życia w nędzy księżniczka, przechowywała w skrzyni trzy suknie: barwy słońca, barwy księżyca i barwy pogody. Z łatwością wyobrażałam sobie dwie z nich, ale ostatniej ciągle nie mogłam zobaczyć… do niedawna, kiedy namalowałam obraz i zrozumiałam, że to ona. Małgorzata Widomska Małgorzata Widomska (ur. 1978) zajmuje się malarstwem, instalacją malarską, rysunkiem i coraz częściej pisaniem. Wraz z Wojtkiem Gilewiczem, Monika Mamzetą, Bartoszem Kokosinskim, Katarzyną Sobczuk i Agata Groszek jest współzałożycielką kolektywu Inne Towarzystwo. Żyje i pracuje w Warszawie. Własną praktykę twórczą opiera na przekonaniu, że obraz malarski pozwala zbliżyć się do sensu doświadczenia źródłowego, a estetyka jest dla artysty narzędziem weryfikującym jego znaczenia i może pełnić rolę porównywalną do logiki.

Wystawa “Obiekty i uwagi” Julii Taszyckiej w Galerii 35A prezentuje twórczość artystki powstałą w latach 2021-2022 w Nowym Jorku. Dyskretny charakter ready mades Taszyckiej stanowi bezpośrednie nawiązanie do minimalistycznych i konceptualnych fascynacji amerykańskiej awangardy ostatnich dekad XX wieku.

Kolekcja Piotra Szpilskiego powstała z potrzeby odnalezienia własnej tożsamości. L88 odnosi się do daty urodzin artysty, a linia to czas, ale również linia budująca obiekty, które znalazły się na wystawię w Galerii 35 A w Warszawie.